Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tragopogon dubius & Astrantia minor

fotò
fotò
Coucourèu

Tragopogon dubius

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Barbabou, Bouchino.

Nom en français : Salsifis douteux.

Descripcioun :
I'a quatre principalo meno de barbabou au nostre. An tóuti de lòngui fueio que dounon d'èr à-n-aquelo dóu pòrri. Aquéu èi de coulour jauno (ié dison pèr acò coucourèu) coume lou di prat. Pamens a un pecout boutis e mai boumbu que T. pratensis. Coumpara emé lou barbabou-de-prat.

Usanço :
Se dis "manja de barbabou" quouro se manjo pas gaire. Poudès pamens acampa li jóuini fueio pèr vosto ensalado champanello, lou goust es agradiéu e dous. Sa racino se manjo crudo vo cuecho, èi richo en inulino qu'ajudo à la digestioun (mèfi pamens pèr aquéli que ié soun alergi). Ei bon contro lis artèri tapado, la pisso-douço (diabèto) e l'ipertesuro.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tragopogon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello

Liò : Champ - Prado umido - Mar
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Tragopogon dubius Scop., 1772

fotò
fotò
Santìssimo(-di-pichot)

Astrantia minor

Apiaceae Umbelliferae

Noms en français : Petite Astrance, Petite Radiaire.

Descripcioun :
La pichoto santìssimo, mens coumuno que sa cousino Astrantia major, trachis dins li pelouso roucaiouso, li roucas umide e li melounié de mountagno. Li brout (oumbello) fan pas mai que 2 cm de larg e li tros de fueio soun prim. Coumpara emé la santssimo que ié sèmblo proun.

Usanço :
Fai partido dóu "faltrank" suisse que caup d'ùni flour de mountagno pèr sougna li counmoucioun (Dictionnaire de la santé et des maladies, Grimaud de Caud, 1835). Es couneigudo pèr èstre vulneràri.

Port : Erbo
Taio : 0,1 à 0,4 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astrantia
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 2 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 1700 à 2800 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust

Liò : Pelouso - Roucas - Melouniero
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco
Ref. sc. : Astrantia minor L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
ges
CC
C

Tragopogon dubius & Astrantia minor

CC
CC
CC
CC
R
CC
C
C

Coumpara Coucourèu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Santìssimo(-di-pichot) emé uno autro planto

fotò